"ایثار"، "دیگرپرستی"

از اينجا بايد يك نكته اي را ياد آور شوم ، اين مساله ايثاري كه ما معمولا ميگوئيم قبلا هم در دوره گذشته خيلي همه جا گير شده بود ، بنده هم در ترجمه اين كلمه اگوست كنت سهم دارم ، خب انسان خود كامه نباشد يعني انديويدوآليسم نميشود ، خودش را دوست نداشته باشد ديگري را دوست داشته باشد ، اين را ميگويد ايثار ، اما اين خود كامگي كه اسم الله درش نباشد و ديگر كامگي كه باز هم اسم الله درش نباشد هر دو بازگشتش به "عشق نبود عاقبت ننگي بود"است، خودكامگي و ديگر كامگي هر دو يكي است ، خود اين " خودي" كه خويشتن خويش انسان باشد با قطع نظر از الله يا فردي است يا جمعي ، اين ايثار بمعني اي كه فقط انسان خودش را در جماعت گم كند گذشت از غربزدگي نيست ، يكي ميرود انديويدوآليست ميشود ، يكي ميشود سوسياليست و از اين حرفها ، بايد ديد مظهر چه اسمي است ، ايثار درست ، جمع و فرد صحيح ، اما عمده امت است كه ببينيم امت واحده اي كه اصلش فرد و جمع است رجوعش به چيست ؟ اگر به اسم الله بود ايثار درست است ، اگر به اسم طاغوت بود كه اين هر دو سرو ته يك كرباس است . اين شعارهاي اوگوست كنت ، آلتروئيست (Altruist)- ديگر پرستي - حالا من خودم را بپرستم يا ديگري را بپرستم ، در هردو يك پرستش هست ، آن پرستش ، پرستش غير الله است ، غير الله پرستي عين الحاد در اسماء است. (سید احمد فردید، بحران غرب زدگی برنامه 10)